مؤلفه های قوی شدن در بسترهای اقتصاد، سیاست، فرهنگ،نظامی و جغرافیا متعدد است اما آنچه در این یادداشت می خواهم به آن بپردازم جهت گیری موثر در قوی شدن است.
جهت گیری اگر صحیح باشد تلاش، شجاعت و اهتمام کافی دستیابی به مولفه‌های قدرت را محقق می کند اما جهت گیری ناصحیح تمام ظرفیت ها را هدر می دهد و به ناکجاآباد ختم خواهد شد!
قوی شدن کشور ملزوماتی دارد که در تمامی حوزه‌ها باید معنای خود را بیابد. یکی از مهم‌ترین پاشنه آشیل‌های کشور که نقطه هدف و فشار آمریکا در سال‌های گذشته بوده است، وابستگی اقتصاد ایران به فروش نفت است؛ که متأسفانه دولت‌های مختلف هر گاه به دلیل تحریم با محدودیت فروش نفت مواجه شده‌اند به جای چاره‌اندیشی اساسی برای قطع وابستگی کشور به نفت سراغ راه‌های دور زدن تحریم نفتی رفته‌اند. حال آنکه تنها با اصلاح سازوکارهای مالیاتی در کشور می‌توان به این آرزوی دیرینه کشور یعنی قطع وابستگی به نفت رسید. برای نمونه بر پایه آمارها اکنون نزدیک به 150 هزار میلیارد تومان فرار مالیاتی در کشور داریم و از طرفی در بودجه سال 98 درآمد پیش‌بینی شده حاصل از فروش نفت 148 هزار میلیارد تومان است، یعنی تنها با حل این مسئله می‌توان بیش از فروش نفت برای کشور درآمد حاصل کرد و این اهرم فشار دشمن را بی‌اثر کرد.
